CURACIÓN DUN GAFO

Evanxeo do domingo VI do tempo ordinario Mc 1, 40-45

Acercóuselles un gafo, e rogoulle de xeonllos:

- Ti, se queres, pódesme limpar.

Xesús, estremecido, alongou a man, e tocouno, dicindo:

- Pois quero, queda limpo.

E no instante desapareceulle a lepra, quedando limpo. E despediuno, e, poñéndose moi serio, mandoulle:

- Mira, non lle vaias dicir nada a ninguén; preséntate ó sacerdote, e fai pola túa purificación as ofrendas mandadas por Moisés, para que lles conste.

Pero, mal se foi, aquel home botouse a prega-la nova, espallándoa de tal xeito que Xesús xa non podía entrar en vila ningunha, senón que quedaba fóra, nos arredores apartados. Pero aínda así acudían a el de tódalas partes.

Autor imaxes: Fano.

CURACIÓN DA SOGRA DE PEDRO

Evanxeo do domingo IV do tempo ordinario Mc 1, 29-39

Curación da sogra de Pedro e outros enfermos

Despois de saír da sinagoga, foi a casa de Simón e mais de Andrés, con Santiago e Xoán. A sogra de Simón estaba en cama con febre, e axiña lle falaron dela. E, achegándose, colleuna pola man e ergueuna; desapareceulle a febre e púxose a servilos.

Chegada a tardiña, xa de sol posto, leváronlle tólolos enfermos e endemoñados; a vila enteira amoreouse na porta. E sandou a moitos enfermos de varias doenzas e botou moitos demoños. Pero os demoños non os deixaban falar, porque o coñecían ben.

Ergúendose moi cedo, aínda de noite, saíu para un lugar arredado, onde se puxo a orar. Simón e mailos seus compañeiros fórono seguindo, e cando o atoparon, dixéronlle:

- Todos te andan a buscar.

El respondeu:

-Vaiamos a outro sitio, ás aldeas veciñas, para predicarmos tamén alí, que para isto vin.

E foi predicando polas sinagogas de Galilea, botando fóra os demos.

Debuxos de Fano para ilustralo:

Fonte imaxes: Diócese de Málaga.

PRIMEIROS DISCÍPULOS, DEBUXOS

Viu a Simón e máis a Andrés, seu irmán...

Un pouco máis adiante viu a Santiago, fillo de Zebedeo e máis a Xoán, seu irmán...

OS PRIMEIROS DISCÍPULOS

Evanxeo do domingo III do tempo ordinario
Mc 1, 14-20 ciclo B.

Os primeiros discípulos

Cando prenderon a Xoán Bautista, marchou Xesús a Galilea a anuncia-la Boa Nova de Deus, dicindo:

- O tempo está cumprido, e chega o Reino de Deus; convertédevos, e crede na Boa Nova.

Camiñando pola ribeira do mar de Galilea, viu a Simón e máis a Andrés, seu irmán, largando o aparello no mar: eran pescadores.

Díxolles Xesús:

-Vide comigo, e fareivos pescadores de homes.

E deixando de contado o aparello, seguírono. Un pouco máis adiante viu a Santiago, fillo de Zebedeo e mais a Xoán, seu irmán; estaban arranxando o aparello no bote. E de seguida os chamou. Eles, deixando a seu pai, Zebedeo, e mailos seus tripulantes no bote, seguírono.

Debuxos de Fano para ilustra-lo evanxeo:

Fonte das imaxes: Diócese de Málaga.

O POBO DE DEUS

Xesús, por medio da súa morte e resurrección, realizou a nova alianza entre Deus e a humanidade. Desta alianza naceu o novo pobo de Deus, que é a Igrexa, instituída por Xesús e dotada co don do Espírito Santo.

A Igrexa é, pois, un pobo universal en que ten cabida toda a humanidade. Xesús está nel e ofrece a súa salvación ó mundo enteiro.

Este pobo ten unha serie de características que o fan diferente doutros pobos:

• Chégase a ser membro deste pobo non polo nacemento, senón polo bautismo.
• Ten como cabeza a Cristo.
• A identidade de este pobo é a dignidade e a liberdade dos fillos de Deus en cuxos corazóns habita o Espírito Santo coma nun templo.
• A súa lei é o mandamento do amor, tal como Cristo nola ensinou.
• A súa misión é ser sal da terra e luz do mundo.
• O seu destino é o Reino de Deus.

Adaptación do Catecismo da Igrexa Católica, nº 782.

OS CATRO EVANXELISTAS

MATEO:

Mateo era recadador de impostos. Os recadadores estaban mal vistos polo pobo, xa que eran considerados ladróns. Nembargantes, Xesús fixouse nel para que formase parte dos doce apóstolos.

MARCOS:

 Foi moi amigo de San Pedro e mesmo facía de secretario seu. De Pedro e doutros apóstolos recolleu os datos para escribir o seu evanxeo, que é o primeiro que se escribiu. Nel da a coñecer a Xesús ós pagáns que se converteran ó cristianismo.

LUCAS:

Naceu en Antioquía de Siria. Era médico e converteuse ó cristianismo. Non coñeceu a Xesús persoalmente, pero si ós apóstolos, e se cadra tamén a María. Foi moi amigo de San Paulo e compañeiro seu nalgunhas das súas viaxes. O seu evanxeo é claro e directo, e é no que máis cousas se contan da infancia de Xesús. Tamén escribiu o libro dos Feitos do Apóstolos sobre a vida dos primeiros cristiáns.

XOÁN: 

Xoán era irmán de Santiago, e ambos os dous eran pescadores, coma o seu pai, Zebedeo. Xoán era o máis novo dos doce apóstolos e tamén o preferido de Xesús. Xesús dende a cruz pedíulle que coidase de María coma se fose a súa nai, e así o fixo. Xoán escribiu, onde fala do amor de Xesús cara ós homes e de como debemos amarnos uns a outros. Tamén se lle atribúen tres cartas do Novo Testamento.

A MULLER SAMARITANA

O seguinte relato do evanxeo de Xoán contrapón a auga que se saca dun pozo á auga viva que regala Xesús. Esta auga é a súa salvación e, grazas a ela, a vida ten sentido, que é participar para sempre da vida de Deus.