DEBUXA A XESÚS DE NAZARET

Queres facer un debuxo de Xesús e non sabes como? Aqui tes tres exemplos ben doados de facer.
Elixe o que máis che goste e... ánimo artista!

NO CAMIÑO DE EMAÚS

Debuxos de Fano para colorar o evanxeo do 3º domingo de Pascua (Lc 24, 13-35)

CAMIÑO DE EMAÚS

Evanxeo do 3º domingo de Pascua, ciclo A.
Camiño de Emaús (Lc 24, 13-35)

Aquel mesmo día dous deles ían camiño de Emaús, unha aldea que está a uns dez quilómetros de Xerusalén. Ían falando de canto pasara. E resulta que mentres paloraban e discutían, Xesús en persoa, achegouse e camiñaba canda eles. Pero os seus ollos estaban incapacitados para o recoñeceren. Entón preguntoulles:

- De que ides falando polo camiño?

Eles pararon cun semblante moi tristeiro, e Cleofás, un deles, respondeulle:

- Seica es ti o único forasteiro en Xerusalén, que non sabe nada do que pasou alí durante estes días?

El preguntou:

- De que, logo?

Eles contestaron:

- Do asunto de Xesús o Nazareno, que foi un profeta poderoso en obras e palabras, ante Deus e ante o pobo todo; de como os nosos sumos sacerdotes e demais xefes o condenaron á morte e o crudificaron. Nós esperabamos que el fose quen liberase a Israel; pero xa van alá tres días desde que pasaron estas cousas. Claro que algunhas mulleres das nosas déronnos un susto, porque foron ó risca-lo día ó sepulcro, e, ó non atoparen o corpo, volveron falando dunha visión de anxos, que lles aseguraron que el vive. E algúns dos nosos alá foron ó sepulcro, atopando todo como as mulleres dixeran; pero a el non o viron.

Entón díxolles:

Que parvos e lentos sodes para crer todo o que anunciaron os profetas! E logo, non cumpría que o Cristo padecese todo isto, antes de entrar na súa gloria?

E comenzando por Moisés e tódolos profetas, foilles interpretando o que as Escrituras falaban del.

Ó entraren na aldea onde ían, fixo como quen quería seguir para adiante. Pero eles porfiáronlle, dicindo:

- Quédate connosco, porque se fai tarde, e a noite bótase enriba. 

Quedou con eles. E mentres estaban na mesa, colleu o pan, bendeciuno e partiuno e deullelo. Entón abríronselle os ollos e recoñecérono; pero el desapareceu. E dixeron:

- Non ardía o noso corazón, cando nos falaba polo camiño, interpretándono-las Escrituras?

E levantándose axiña, volveron a Xerusalén. Alí atoparon os Once reunidos cos seus acompañantes, que dicían:

- É certo, o Señor resucitou e apareceuse a Simón.

Eles tamén contaron o que lles pasara polo camiño, e cómo o recoñeceron ó parti-lo pan.

APARICIÓN A TOMÉ

Colorar o evanxeo 2º de Pascoa (Xn 20,19-31) con debuxos de Fano.

APARICIÓN DE XESÚS ÓS DISCÍPULOS.

Evanxeo do 2º domingo de Pascoa, ciclo A.
Aparición de Xesús ós discípulos (Xn 20,19-31)

Naquel día, o primeiro da semana, ó serán, estando pechadas as portas onde estaban os discípulos, por medo dos xudeos, chegou Xesús e, poñéndose no medio, díxolles:
- Paz convosco.
Dito isto, mostróulles as mans e mailo costado. Os discípulos alegráronse, vendo ó Señor. El díxolles, outra vez:
- Paz convosco: como o Pai me mandou a min, tamén eu vos mando a vos. E dito istoalentou sobre eles, e díxolles:
- Recibide o Espírito Santo: a quen lles perdoedes os pecados, quedaranlles perdoados, a quen llelos reteñades, quedaranlles retidos.
Pero Tomé, un dos Doce, o chamado Xemelgo, non estaba con eles cando chegou Xesús. Dicíanlle entón os outros discípulos:
- Como non vexa nas súas mans os buracos dos cravos e non meta nelas o meu dedo; como non meta a miña man no seu costado, non crerei.
Oito días despois estaban outra vez dentro os discípulos, e Tomé con eles. Chegou Xesús, estando pechadas as portas, e poñéndose no medio dixo:
- Paz convosco.
Despois díxolle a Tomé:
- Trae aquí o teu dedo e mira as miñas mans; trae a túa man e metea no meu costado. Non sexas incrédulo, senon home de fe.
Tomé respondeulle:
- Meu Señor e meu Deus!
Xesús díxolle:
- Tes fe porque me viches? Benia os que creron sen veren!