PARÁBOLA DAS DEZ MOCIÑAS

Evanxeo 32 domingo TO (Mt 25, 1-13)

 Entón o Reino dos Ceos parecerase a dez mociñas que, collendo os seus candís, saíron recibí-lo noivo. Cinco eran parvas e cinco asisadas.  As parvas colleron os candís pero non os encheron de aceite; as asisadas, en troques, cos candís levaron tamén as aceiteiras cheas. Como o noivo tardaba, pegóulle-lo sono, e botaron unha soneca.

Alá pola media noite oíuse berrar: "Veña, que chega o noivo, ídeo recibir!" 

Erguéronse todas aquelas mociñas e prepararon os candís.

Entón dixéronlle as parvas ás asisadas: "Dádenos un chisco de aceite, que os nosos candís esmorecen". Responderon as asisadas: "Non vaia ser non chegue para vós e para nós; mellor será que vaiades á tenda e que o merquedes".

No intre que elas ían mercalo, chegou o noivo, e as que estaban preparadas entraron con el no banquete de vodas, e pechouse a porta. Máis tarde chegaron as outras mociñas chamando: "Señor, Señor, ábrenos!". Pero el respondeulles: "Asegúrovos que non vos coñezo":

Vixiade, logo, xa que non sabedes nin o día nin a hora.